Cumhuriyet Halk Partisi Türkiye Cumhuriyet’inin en eski partisi. CHP’de siyasal düşünce arayışları her dönem -1950’lerde, 1980’lerde ve 2000’li yıllar ve son olarak günümüzde…- devam etmiştir. Son dönemde; “CHP yenileşti, CHP değişti, CHP gençleşti” yorumlarını duymaz olduk. Artık tartışma, CHP’nin nereye kadar ilerlediği değil, ne kadar gerilediği tartışması olması gerekir. CHP bir yandan 1960’da oluşturdukları darbe ortamı şartlarını oluşturma gayreti ile görülürken diğer yandan 1930’ların faşist uygulamalarını (andımız) yeniden kurumsallaştırma gayretleri içindedir. Kuruluşundan itibaren toplumu, dizayn edici, eğitici, devlete itaat eden yurttaş yaratma gayretinde gördüğümüz CHP yönünü bir kez daha geriye döndürmüş durumda.
Kemal Kılıçdaroğlu’nun liderliği ile birlikte bir yenileşme, değişme ve gençlik aşılama söylemi kabul gördü. Ancak aradan geçen sürede ne biyolojik gençleşme ne düşüncede yenilik başarılabildi. Birkaç sembolik adım dışında bir yenileşmeden söz etmek imkânsızdır. Görünen o ki; CHP’nin değişim, dönüşüm yönünün geriye dönük olduğudur. Ne zaman bir reform, bir değişim adımı atılsa yaşlı CHP’nin ihtiyar mensupları engelleme adımları atıyorlar. Esasen partinin kemik tabanı ve üst örgütünün “Yeni CHP” den beklentilerinin; eski fikirlerle toplumu ikna etmek olduğunu anlıyoruz. Parti politikaları soğuk savaş dönemi stratejilerinin yeniden üretimi şeklinde tezahür ediyor. Son günlerde üç konu CHP’nin eski politik çizgisine döndüğünü gösteriyor. İlk olay CHP lideri Kılıçdaroğlu’nun CHP Kadın Kolları kurultayında sarf ettiği –güya partisini eleştiriyor- sözler. Kamuoyunda Kılıçdaroğlu’nun daha çok öz eleştiri mahiyetindeki sözleri dikkat çekti oysa CHP’nin siyasal amaç ve metodolojisi ile ilgili sözleri daha önemliydi. “…Her CHP’li çağdaş uygarlık yolunda bir militan gibi davranmak zorundadır. Altını çiziyorum, militan gibi davranmak zorundadır. İçinde bulunduğumuz toplumu değiştirmek, dönüştürmek bizim sayemizde olacak. Toplumu çağdaş uygarlığa hazırlamak bizim sayemizde olacak….” (haber7.com. 22 Ekim 2013). Kılıçdaroğlu böylece CHP’nin kuruluş misyonunu yeniden hatırlatıyor, “toplumu tepeden dönüştürme” kararlılığını vurguluyor… Militanlık görevi gibi tehdit ve şiddet içerikli bir yöntemden hareket ederek korku siyasetine devam ediyor. İkinci ve üçüncü olaylar CHP İstanbul mebusu Mahmut Tanal eliyle icra edildi. Tanal, andımızın yeniden okutulması için TBMM’ye yasa teklifi verdi. Kamuda kadın memurların başörtüsü ile çalışmalarının engelini ortadan kaldıran yönetmelik değişikliğine Danıştay nezdinde iptal başvurusu yaptı. Böylece parti, ileriye dönük bir adım yerine geriye dönük açılımlar ile ilgilendiğini gösterdi. Bu ve benzeri rücû hareketlerine üst yönetimden de tabandan da bir itiraz gelmemesi dikkat çekicidir.
CHP’de geçmişe özlem devam ediyor, her adıma, her yeniliğe karşı eski reflekslerle, miadını doldurmuş metotlarla karşı duruyorlar. Dünyanın demokratik ve özgür toplumlarında eşi olmayan pek çok “yasak” CHP için hâlâ çok faydalı ve gerekli. Parti tabanı, CHP’den sahici bir değişim ve dönüşüm beklemektedir, hatta böyle arayışı tehlikeli bulmaktadır. Kemal Kılıçdaroğlu’nun genel başkanlığında ondan bekledikleri: “’halkı ikna edecek’ bir halkla ilişkiler” çalışması yapmasıdır. Parti politikalarını şekillendirenler, tuzu kuru akademisyenler, hâkim medyanın eski solcuları ve bürokrasi sınıfının büyük bir kesimi olduğunu müşahede etmek gerekir. Bu adı geçenlerin etkin olduğu bir siyasal hareket ileriye gidemez…
Cumhuriyet Halk Partisi kritik durumlarda eski, arkaik politikalarına dönüş yaparak yön arama alışkanlığından kurtulamamıştır. 1930’ların siyasetinin bugünün sorunlarına çare olacağını varsaymaları trajikomik hallerini yansıtmaktadır. Cumhuriyet Halk Partisi’nin Türkiye’ye vaat ettiği bir özgürlük ve demokrasi vizyonu yoktur. Türkiye CHP ile değil, CHP’ye rağmen özgürlük ve demokrasi adımları atmaya devam edecektir.
