G-20 zirvesi arifesindeki Paris saldırıları üzerine akla ziyan yorumlar yapıldı. Bazı Avrupalılar Türkiye’yi suçladı. Gerekçeleri Türkiye’nin mültecilerin Avrupa’ya akışını engellememesiydi. Tuhaf bir bakış. Türkiye başka yerlere gitmek isteyen insanları hangi hakla durdurabilir? Kaldı ki, sizin herkesi ve her şeyi adım adım izleyen istihbarat servisleriniz yok mu? Güvenliğinizi Türkiye’ye mi ihale ettiniz? Türkiye’de saldırılar olduğu zaman Türkiye’nin sizdeki saldırılara karşı göstermesini istediğiniz hassasiyeti ve dayanışmayı siz niye göstermiyorsunuz?
Batılıları anladık, ama Türkiye’deki bazı kimselerin yorumları daha da dehşet vericiydi. Onlar da Paris saldırılarının sorumluluğunu Türkiye’ye yıktı. Bir kere daha Erdoğan’ı Suriye’deki iç savaşın müsebbibi olarak gösterdi. Suriye’nin bu yüzden karıştığını, Türkiye’nin teröristlere destek verdiğini iddia etti. Büyük laflar. Bunları neye dayanarak söylüyorsunuz? Hangi somut delillere sahipsiniz? Durum dediğiniz gibiyse, teröristler Türkiye’yi niye hedef alıyor?
Bazı yorumcular saldırıların bizzat AB tarafından “ayarlandığını” iddia etti. Onlara göre 9/11 olaylarına benzer bir durumla karşı karşıyayız. AB Müslümanlara karşı bir haçlı seferi başlatacak. Bunun için gerekçe hazırlamaya çalışıyor. Doğrusu, AB’nin saldırıların arkasında olduğu iddiasını delillere dayanmadıkça abartılı bulurum. Ama bu katliamların AB ülkelerinin çoğuna Müslümanların hayat şartlarını ağırlaştırma, hareket özgürlüklerini engelleme yolunda bir müşevvik sağlayacağını sanıyorum. Batı’da zaten Müslümanlara karşı derin bir önyargı ve koyu bir öfke var. O kadar ki bazıları her Müslüman’da fiilî veya potansiyel bir terörist teşhis etmekte. Irkçı partiler ve çevreler İslamı Avrupa’ya ait olmayan bir unsur olarak görüyor, Avrupa’nın Müslümanlardan tamamen “arındırılmasını” istiyor.
Bu tür saldırıları tam olarak aydınlatmak imkânsıza yakın. Şahit olduğumuz, son derece organize, aynı anda birden çok yerde vuku bulan, birçok boyutu bulunan bir saldırı zinciri. Bunun geniş bir işbirliği yapılmadan, ülke içinden ciddî destek almadan gerçekleştirilmesi olanaksız. Tam olarak ne olduğunu anlamak için, aylar sürecek çok yönlü ve muhtemelen uluslararası işbirliği gerektirecek soruşturmalara ihtiyaç var.
İstikbaldeki benzer saldırıların önlenmesi bu saldırıların aydınlatılması kadar önemli. Bunun ilk adımı, terörizmin bir uluslararası afet olarak kabul edilmesi ve teröristler arasında ayrım yapılmaması. Tüm ülkelerin ilgili birimleri teröre karşı global mücadele için işbirliği yapmalı. Bir diğer mesele, Batı’nın dünyanın orasına burasına keyfince müdahalelerden uzak durması. Batı’nın, coğrafyalardaki doğal akışı bozması mutsuz, huzursuz kitleler ortaya çıkartıyor. Şiddet eğilimleri ve örgütleri bu ortamda boy veriyor ve güçleniyor.
Batı eskiden uzak topraklarda sebep olduğu sorunların kendisine ulaşamayacağını düşünerek rahat etmekteydi. Bu devir çoktan kapandı. İletişim ve ulaşımın çok kolaylaştığı, bilginin anonimleştiği ve her yere kolayca aktığı bir dünyada eskiden olduğu gibi bazı yerler ulaşılmaz, dokunulmaz kalamaz. Herhangi bir yerde doğan bir problem tüm dünyayı etkileyebilir. Hiçbir ülke kendisini bu tür saldırılardan emin hissedemez. Batı kolonyal dürtülerini sınırlamalı ve kendini dünyanın her şeye muktedir efendisi gibi görmekten vazgeçmeli.
Son olarak, ne kadar acı ve dehşet verici olursa olsun terör saldırıları karşısında sakin olmalı, paniğe kapılamamalıyız. Panik ve aşırı reaksiyon tam da teröristlerin istediği şeydir, potansiyel teröristleri ve terör örgütlerini cezbeder. Sağın solun bombalanması ve insanların katledilmesi kötü bir şey ama bir toplum, bir ülke bu tür saldırılarla yıkılamaz, yok edilemez. Öyle sanıyorum ki terörü sıfırlamak imkânsız. Terör azaltılsa bile hayatımızda daima var olacak. İnsanlık hem terörü olabildiğince sınırlamayı hem de onunla birlikte yaşamayı öğrenmek zorunda.
Yeni Yüzyıl, 15.11.2015
