Kemal Kılıçdaroğlu’nun referandum kampanyasında “türbanı çözme” konusunda söylediği sözlere ihtiyatlı bir iyimserlikle yaklaştık hepimiz.
İhtiyatlıydık, zira Kemal Bey kısacık başkanlık döneminde epey yalpalama yaşamıştı bu konuda. Ama öte yandan iyimser olmaya çalışıyorduk çünkü nihayetinde CHP de bir siyasi partiydi ve artık CHP’de birileri AK Parti’yle yarışmak için AK Parti’den daha demokrat olmaya çalışmak gerektiğini anlamış olabilirdi.
Görünüşte çözüm için hiçbir engel yok gibiydi. Kılıçdaroğlu türban için AK Parti’yle işbirliği yapabileceklerini söylemişti. Erdoğan da “Tamam o zaman, 13 Eylül’de gündeme getirelim ve birkaç günde de halledelim” demişti.
Her neyse, bizler referandum sonrası bu konuda yaşanabilecek gelişmeleri merakla beklerken, iki lider türbanla ilgili ilk görüşmelerini yaptılar.
Ama ne yazık ki sonuç yine fiyasko!
Başbakan görüşmede Kılıçdaroğlu’na “Hadi, hemen bir komisyon kuralım türban olayını çözelim” demiş. Kılıçdaroğlu ise beklendiği gibi yine ipe un sermiş. Çözülmesi gereken pek çok konu olduğunu söylemiş. Dokunulmazlıkları, YÖK’ü, yüzde 10 barajı hatırlatmış; türbanın sorunlardan sadece biri olduğunu, tüm sorunların hep birlikte ele alınabileceğini söylemiş. Ayrıca türban konusunda ortada AİHM, Anayasa Mahkemesi ve Danıştay’ın kararları olduğunu, bunları da incelediklerini eklemeyi ihmal etmemiş.
İşin kötüsü ne biliyor musunuz? Böyle düşünen sadece Kılıçdaroğlu değil. Şu anda başörtüsü yasağına karşı olanların bir kesimi de dahil, birçok çevre böyle düşünüyor: Ya hep ya hiç… Ya bütün reformları birden yaparsınız ya da türban değişikliğini yaptırmayız…
“Tüm sorunları bir arada ele almak” denen şeyin, mümkün olanı yapmamak için en sık başvurulan bahane olduğunu artık çok iyi biliyoruz. 2007 yılında AK Parti türban konusundaki anayasa değişikliğini yaptığı zaman ortaya atılan gerekçe de bu değil miydi? Geçtiğimiz referandumda BDP’nin boykot için baş gerekçesi de bu değil miydi? Pek çok solcu da aynı şeyi ileri sürmüyor muydu?
Ne oldu kısmi değişiklikler yapılınca? Diğer değişikliklerin önü açıldı mı yoksa tıkandı mı? Şu anda PKK meselesinin diyalog yoluyla çözümü yolunda önemli adımlar atılıyorsa, bunda referandum sonucunun rolü yok mu?
X x x
Herhangi bir özgürlüğe karşı olup da bunu açıkça ortaya koymaktan çekinenlerin çok sık başvurdukları bir gerekçe vardır:
“Şimdi sırası mı? Şu şu meseleler dururken siz nelerle uğraşıyorsunuz?”
Bu itiraza genellikle talep edilen özgürlük doğrudan karşı çıkılamayacak kadar haklı ve güçlü olduğu zaman başvurulur.
Türban meselesinde de geçmişten bu yana hep böyle oldu. Kimisi Kürt meselesi dururken türbana el atılmasını eleştirdi. Kimisi 301 dururken bu meselenin gündeme getirilmesini samimiyetsiz bulduğunu söyledi. Kimisi ise işi “işsizlik yoksulluk dururken nelerle uğraşıyorsunuz” demeye kadar vardırdı. Bu arada bazıları da -ki bu gerekçe daha çok demokrat bildiklerimizden geldi- AK Parti’nin özgürlükler meselesini bir bütün olarak ele almadığını, bütün özgürlükleri bir arada ele almadığı sürece de “kendine demokrat” olmaktan kurtulamayacağını ve inandırıcı olmayacağını iddia etti.
Bu tip itirazlar karşısında ilk olarak söylenmesi gereken temel ilke, özgürlükler arasında hiyerarşik bir ilişki; bir öncelik-sonralık sıralaması yapılamayacağıdır. Hele hele temel bir hakkın ihlali söz konusu ise hiç kimse hiç kimseye “sen şimdi bekle, sıran daha gelmedi” deme hakkına sahip olamaz.
İkinci olarak, AK Parti’yi diğer özgürlükler konusunda kayıtsız kalırken sadece türban konusunda hassasiyet göstermekle eleştirmek biraz olsun hakkaniyet duygusu olan hiç kimsenin yapabileceği bir suçlama değildir. Bu parti, sekiz yıllık iktidar döneminde dostun düşmanın kabul ettiği devrim niteliğinde birçok reforma imza atarken, birçok alanda özgürlükleri genişletirken, kendi çekirdek seçmeninin en temel talebi olan türban konusunda parmağını bile kıpırdatamadı. Türbanlıları kayırmak bir yana, onları bekleterek haksızlık etti. Ama görünen o ki, sosyal demokratları, solcuları ve hatta bir kısım demokratları hâlâ insafa getiremedi.
Şimdi görünen o ki, zavallı türbanlı genç kızlar Türkiye’nin “son sorunu” da çözülene kadar beklemek zorundalar! Yani çıkmaz ayın son perşembesine kadar…
Düzeltme: “Duvarların ardında” başlıklı son yazımda bir teknik hata sonucu yazının ilk cümlesi yer almamış. Yazının “24 Eylül günü ne yapıyordunuz?” cümlesi ile başlaması gerekiyordu. Düzeltir, teknik servis adına özür dilerim.
Bugün, 29.09.2010
