Aysel Tuğluk’un “Duygudaşlık bitti, bölünüyoruz biz” cümlesini kullandığı…
…”Yıldıray Oğur’a Açık Mektup“un yayınlanmasıyla, Bilge Adamlar Stratejik Araştırmalar Merkezi’nin (BİLGESAM) ‘Terörle Mücadelede Toplumsal Algılar’ başlıklı raporunun yayınlanması aşağı yukarı aynı zamana denk geldi.
Tuğluk’un “Duygusal olarak bölünüyoruz” tespitinin son zamanlarda bir kısım gazeteci-yazar tarafından da sık sık dile getirildiğini görüyoruz.
Doğruysa gerçekten de çok önemli bir tespit.
Ama doğru mu?
Tuğluk ve aynı şeyi söyleyen diğer kalemler tespitlerini daha çok kendi gözlemlerine, sübjektif değerlendirmelerine dayandırıyorlar; bize sunabildikleri somut bir ver yok. Buna karşılık, önümüzde Tuğluk’un tespitinin tam tersini ortaya koyan somut bir araştırma var.
Kürtler’in yüzde 90’ı ortak geleceğe inanıyor
BİLGESAM Araştırması Raporu, Türkiye’nin doğu ve batısında bulunan illerde, yaklaşık 3 bin gönüllünün katıldığı bir anket çalışmasının sonuçlarını özetliyor. Raporun, “Kürtler’le Türkler arasında duygudaşlık bitti mi, bitmedi mi” sorusuna doğrudan cevap teşkil edebilecek sonuçlarından başlayarak özetleyecek olursak:
– Anket sonuçlarına göre, Türkler’le Kürtler’in Türkiye toprakları üzerinde ortak bir geleceği olduğuna inananlar, Türkler arasında yüzde 70. Kürtler arasında bu oran yüzde 90’a çıkıyor.
– Demokratik Açılım sürecinde önemli gelişmeler sağlandı diyenlerin oranı Türkler ve Kürtler arasında yüzde 40 düzeyinde.
– Bu sürecin gerekliliğine inananlar Kürtler arasında yüzde 75’i bulurken aynı oran Türkler arasında yüzde 36’da seyrediyor.
– Devletin Kürt sorununu çözmek istediğine inananlar Kürtler’de yüzde 50, Türkler’de ise 44 düzeyinde kalıyor.
– Devletin Kürt sorununu çözebileceğine inananlar Kürtler’de yüzde 51 iken, Türkler’de bu oran yüzde 33’e geriliyor.
– PKK eylemlerinin bölgenin kalkınmasını engellediği görüşü Türkler arasında yüzde 95, Kürtler arasında yüzde 88 oranında destek buluyor.
– Eylemlerin Kürtler’in özgürlük alanlarını sınırladığı görüşü ise Türkler’de yüzde 85, Kürtler’de yüzde 83 oranında destek buluyor.
Bütün bu sonuçlara baktığımızda, Bilgesam Araştırması sonuçlarının Tuğluk’un tesbitini hiç de doğrulamadığını; Kürt ve Türk halklarının büyük oranda duygu ve fikir birliği içinde olduklarını görüyoruz. Her iki halk da hala büyük oranda bu topraklar üzerinde ortak bir gelecekleri olduğuna; PKK eylemlerinin hem Kürtler’in özgürlük alanını sınırladığına hem de bölgenin kalkınmasını engellediğine inanıyorlar. Kürt açılımıyla gelişmeler sağlandığına inanan Kürtler ve Türkler aynı oranda. Devletin Kürt sorununu çözebileceğine inanan Kürtler’in sayısı, Türkler’in sayısından daha fazla.
Bir başka deyişle, bu araştırmanın sonuçlarına bakacak olursak, bölünen bir Türkiye yok. Aysel Tuğluk, “Bölünüyoruz biz” derken kendisini ve arkadaşlarını kastediyor olmalı.
Daha özgür ortamda daha fazla araştırma
Elbette ki, BİLGESAM’ın araştırma sonuçları da sorgulanabilir, 3000 gönüllünün neye göre seçildiği sorulabilir; araştırmanın metodolojisine ilişkin çeşitli eleştiriler getirilebilir. Ama bu araştırmanın alternatifi, Aysel Tuğluk ya da başka birilerinin neye dayandığı belli olmayan afakî tespitleri değil; daha çok araştırma, daha çok inceleme yapmaktır.
Zira bugün Kürt sorununun çözümündeki en büyük tıkanıklık, Kürt çoğunluğunun temel taleplerinin tespitinde yaşanan güçlüklerdir. Kürtler’in özgür iradesinin bir türlü ortaya çıkamaması, seslendirilememesidir… Bu iradenin ortaya çıkmasını engelleyen birinci faktör PKK baskısı, ikincisi ise, azalmakla birlikte halen varolan devlet korkusudur.
Dolayısıyla, şu anda siyaset bilimcilerimizin, sosyal bilimcilerimizin ve araştırma uzmanlarımızın yapabilecekleri en hayırlı iş de bütün hünerlerini kullanıp bu iki baskının etkilerini minimuma indirecek yol ve yöntemleri bulup, bize Kürtler’in büyük çoğunluğunun gerçek duygu ve düşünceleri hakkında doğruya en yakın tabloyu sunabilmek olacaktır.
Bugün, 17.09.2012
