Koç Holding’in sahiplerinden Mustafa Koç vefat etti. Spor yaparken kalp krizi geçirdi ve önce Beykoz Devlet Hastanesi’nde sonra sahibi olduğu Amerikan Hastanesi’nde yapılan müdahalelere rağmen hayata tutunamadı. Daha önceden de açık kalp ameliyatı geçirmişti. Anlaşılan yorgun kalbi onu daha fazla taşıyamadı.
M. Koç’un bu şekilde ölümü insanda değişik duygu ve düşünceler uyandırıyor. Türkiye’nin en zengini olmasına rağmen bir devlet hastanesinde vefat etti. Zenginliği ölümünü engellemeye yetmedi. Sanırım bu dünyadaki en büyük eşitlik ölümde karşılaşılanı. Zengin de olsanız fakir de olsanız ecel sizi bir gün bir yerde bir şekilde bulacak. Zenginliğe imrenen ve zenginliğe güvenen kimseler zaman zaman unutsa da gerçek bu. Ortalama hayat süresi ve ölümün kaçınılmazlığı bakımından herkes eşit. Para ile ilave zaman satın alınamıyor ve ağır biçimde bozulan vücut fonksiyonları en büyük tıbbî imkânlarla bile onarılamıyor.
Modern insan ölümün sıralı olmasına alışkın. Yani gençlerin değil yaşlıların, çocukların değil anne babanın ölmesi bekleniyor, normal karşılanıyor. Bu yeni bir durum. Birkaç asır önce anne babalar evlat kaybetmeye çok alışkındı. Bu sıradan bir olaydı. Bugün ise bunu tahammül edilmez buluyoruz. Evlat acısının en büyük acı olduğunu söylüyoruz. Ne yazık ki Rahmi Koç evladının ölümüne şahit olma bahtsızlığına uğradı. Allah sabır versin.
Şüphe yok ki her Mustafa’nın ölümü geride üzüntü bırakıyor ama her Mustafa’nın ölümü toplumda aynı derecede yankılanmıyor. Koçlar ülkenin en zengini. Ülke ekonomisinin yüzde onunu teşkil ve temsil ediyorlar. Ailenin pek çok alanda yatırımı var. Koçlar aynı zamanda klasik bir siyasî çizgiye de sahip. Genellikle devletle iyi geçinmiş bir aile. Elbette tek aile değil bu durumda olan, ama benzer konumdaki ailelerin en tipik olanı. İlginç bir şekilde mülkiyet, özel teşebbüs ve servet düşmanı olan sosyalist çevreler asla sözle veya protesto eylemleriyle Koçlara ilişmedi.
Bu vesileyle bir noktaya tekrar dikkat çekmek isterim. Sol ve sağ çevrelerde Koç gibi ailelere burjuva deme eğilimi yaygın. Bu yanlış. Burjuva kendi ayakları üzerinde duran ve orta sınıfı teşkil eden – aralarında sadece iş insanları değil başkaları da bulunan- insanlar için kullanılması gereken bir etiket.
Çağımızda devletin ekonomik hayata yaygın ve derin biçimde müdahil olması iş adamlarının burjuva olma şansını azaltıyor. Yine de gerçekten burjuva sayılabilecek iş insanları var. Koç gibi aileler ise süper zenginler sınıfına giren ve bir sınıf teşkil edemeyecek kadar dar olan bir tabaka.
Süper zenginler çoğu zaman zenginliklerini devlete eklemlenerek ve devletten imtiyazlar elde ederek kazanır. Toplumsal temsil kabiliyetleri sınırlı olduğundan, sadece onlar üzerinden toplumsal analizler yapmak bir işe yaramaz. Başka bir deyişle, ülkenin genel gidişatı içinde bu tür aileleri ve yaptıklarını ne görmezden gelmek ne de abartmak gerekir.
Koç ailesinin ve Mustafa Koç’u sevenlerin, dostlarının, yakınlarının başı sağ olsun.
Yeni Yüzyıl, 22.01.2016
http://www.gazeteyeniyuzyil.com/makale/bir-insanlik-hli-olum-1024
